घोड्यावर संसार लादून, लेकरांच्या भविष्याची गणित जुळवतं …..आयुष्य तुडवताना….!

प्रतिनिधी:- दगडुबा वजीर(8830955388)

अशी आहे कथा परभणी जिल्ह्यामध्ये धनगर समाजाची,,,,,,🐏🐕🦙🦅🐓🐴🙏मेंढर चरत चरत पुढं गेली होती अन् माय माऊल्या घोड्याच्या पाठीवर एका बाजूला झोळीत खाण्यासाठी लागणारे पिठ,मिठ तर दुसऱ्या बाजूला अंथरून पांगरून,घोड्यावरच लहान लेकरू झोळीत कोंबलेल, तर कोंबड्याची पिल्लं अन् संसारगाडा घोड्यावरच लादलेला होता …. बहुतेक वाडा कुठंतरी रानावनात किंवा रस्त्याच्या कडेला हालवण्यात आलेला असावा, पण ढग दाटुन आलेला होते. विजांचा कडकडाट सुरू होता.आसपास कुठे निवार्‍यासाठी सुरक्षीत ठिकाण दिसत नव्हतं…. पण पुढचा प्रवासाची वाट मात्र गतीने सुरु होती….. दिस माळवतीला चालला होता लवकरच अंधार पडणार होता… थोड्याच वेळात पावसाबरोबरचा संघर्ष करावा लागणार होता …साप ईचु काटा ,कोंबड्या, कुत्री, लहान लेकर उडघ्यावरच जगण… असा संघर्ष करतच पोटासाठी भटकंती करत आभाळाच पांघरुण अन् दगड उशाला घेवून काळ्या आईचा आडोशा घेवून जगायला सुद्धा धाडस लागत…..! रोज नवीन शिवार, नवीन माणस ,रानमाळ पाण्यासाठीची वणवण,चार दगडाची चुल पावसात भिझलेले ओले सरपण या मुळे धुपणारी चुल प्रसंगी कसे तरी चार दामटे थापुन भिजलेल्या मातीबरोबरच ते खावे लागणे …. पावसात लेकर पोटाला धरुन भिजत हुडहुडत उघड्या रानात, माळात निर्जन जागी रात्र काढायची…. ती रात्र वैर्‍याची तर असतेच पण धाडस मात्र मोठ असतं या गडी बाया बापुड्यांच…. निसर्गाचा कोप, जनावरांची परवड, चोराचिलटांची भीती पण हे गडी मात्र छातीचा कोट करुन नशीबाला हवाला देवून बाळूमामा बिरोबाला साकड घालीत, ऐक ऐक दिवस जिंकतच असतात……! संसाराचा गाडा हा असा हाकतच राहायच,काबाडकष्टात, रानावनातून आपल्या गावापासून कोसो दुर…! सरकारला, व्यवस्थेला मात्र हे जगण ,ही परवड दिसत नाही…..! लोकशाहीला सुद्धा प्रस्थापितांच्या घरी पाणी भरायचे आहे जातीच्या भिंती उभ्या करुन …..!असो….. दिस जातील … दिस येतील … भोग सरल …. सुख येईल …. या आशेवच या बाया बापुडे दिवस ढकलत असावेत बहुदा…!✍️आयुष्य तुडवताना…❗